Voor deze allereerste โDE TIJDMACHINEโ editie gaan we terug naar het jaar 2005. In dat jaar waren namen als; de Jeugd van Tegenwoordig, Lange Frans & Baas B, Ali B, The Opposites en de Party Squad de mainstream aan het domineren met Nederlandse rapmuziek. Gelijkertijd was daar ook Opgezwolle die van een โBuiten Westenโ tour kwam. Er was er veel gaande in de underground scene. Vanuit het zuiden kon je het duo SpaceKees & Terilekst wellicht ook al voorbij hebben zien komen, toen zij namelijk in 2001 in de finale van de Grote Prijs Van Nederland te zien waren. Het mocht even op zich wachten, maar in 2005 dropten zij hun zelf getitelde debuutalbum โSpaceKees & Terilekstโ.
Het album opent met de track โOntpoptโ waarop beiden spitters vurig aantreden. De idealistische zingeving van de introraps zijn kenmerkend voor die periode. Nederlandse Hiphop had meer vlees om het lijf nodig en artiesten uit alle hoeken van het land voelde zich geroepen om de cultuur te โverdedigenโ. De scratches aan het eind van de intro geven hoop, voor een boombap album in plastic tijden. Op โHogere Sferenโ is een heerlijke loop te horen waarop Terilekst geloofwaardig opent met een flauwe storytelling vibe. SpaceKees zet dit voort in een (moeilijk te volgen) fantasie verhaal. Na een fade out, plus stilte, komt de beat dan ineens weer terug voor een uitro toegift. Dat had voor voor mij niet gehoeven. โPerenplanโ maakt een hoop goed. Ook daar zit wederom een flauw randje aan, maar die beat klapt nog steeds en klonk in 2005 sowieso verfrissend. Op โPerenplanโ kunnen beiden heren hun kwaliteiten uitgebreid tentoonstellen. Aan het eind van de track gaat het penwerk een beetje uit de bocht maar al met al nog steeds een dope track.
![](https://pokoemagazine.nl/wp-content/uploads/2025/01/SpaceKees-Terilekst-SpaceKees-Terilekst-Afbeelding-2-1024x527.jpg)
De beats op het album zijn door Terilekst zelf geproduceerd en zijn flavour draagt het album. Niet om af te doen aan het rap-samenspel maar de trekpleister van dit album is undebatable het productiewerk. De beat van โDe Terugkomst Van De Hollandse B-Boyโ is daar een schoolvoorbeeld van. Killer fluit loop met dusty funky drums eronder die de harten van de core van onze cultuur voeden. Beetje Dilla/Madlib achtige invloed, maar ook twintig jaar later nog steeds lekker! โCarnaval In Venrayโ heeft iets meer een Beatnuts vibe. In plaats van een poging tot rap carnaval hit hebben ze een track gemaakt waarmee ze hun frustraties omtrent carnaval uiten. Weinig herkenbaar voor luisteraars van boven de rivieren, maar dat heeft ook zโn charme. Gasten komen uit het zuiden en schamen zich er niet voor, eigen style eigen humor alles.
Na een droge skit volgt de hit van het album. Niet per ongeluk, het is een vrij fout ding op een dance tip. Wรฉl met Hiphop geluiden aangekleed en volledig volgeraakt. Met een gastrol van Jiggy Djรฉ op โIk Wil Een Meisjeโ wordt dit nummer als single ingezet. Op het album is dit echter het minste nummer, wat er zelfs toe leidde dat ik er destijds minder interesse in gehad moet hebben, want ik hoor een paar dope joints die me toen ter tijd niet hebben bereikt. Voor mโn gevoel kwam die disconnectie door deze leading single, die me tegen de haren in streek. Fijne ontdekking om nu dit album terug te luisteren en te horen dat SpaceKees en Terilekst wel degelijk probeerde โrealnessโ via Hiphop muziek te vertegenwoordigen. Op tracks als โStillevensโ en โWat, Wil Je, Doen!โ hoor je beiden rappers op hun rauwst. Die stijl ligt Terilekst het best, het stemgeluid van SpaceKees is niet altijd even prettig. Dat balans is acceptabel maar werkt het best op de flauwere tracks en de fantasierijke storytelling joints. Tracks als โDomme Aktieโ, โHard Als Steenโ en โAltijd Zo Geweestโ hadden er voor mij niet op hoeven staan, echter bij een debuut album willen artiesten vaak teveel materiaal kwijt dus de lange tracklist is verklaarbaar. Ook de outro is hier een goed voorbeeld van. De funky beat waar de song mee begint heeft al dat wegloop gevoel en blijft instrumentaal. Na een minuut volgt een andere beat die de echte outro moet zijn. De raps klinken stoned en hebben een jolige freestyle vibe. Dit houdt een paar minuten aan en daar had het bij mogen blijven. Er zit een acht minuten durend telefoon gesprek achteraan met een aandacht geile dame met een slecht verstaanbaar dialect. Vreemde keuze, maar sluit dan wel weer aan bij โIk Wil Een Meisjeโ waarmee zij hun humor ook etaleren.
![](https://pokoemagazine.nl/wp-content/uploads/2025/01/SpaceKees-Terilekst-SpaceKees-Terilekst-Afbeelding-3-1024x545.jpg)
Het is natuurlijk geen straf om een klassiek Nederlands rap album van een eerder tijdperk te ontleden. Ondanks enkele kritische noten ben ik positief verrast door mijn recap van โSpaceKees & Terilekstโ. Vooral gecharmeerd door de beats en de intentie van beiden MCโs. De delivery van Terilekst maakt zijn raps geloofwaardiger en de humor van SpaceKees brengt de nodige luchtigheid in de tracks. Dubbelrijms in orde, toffe flows voor die tijd en veel fantasie in de teksten. Als iemand dit een tijdloze Nederlandse rap klassieker noemt zal ik deze persoon niet tegen spreken. Aanradertje voor de ongeschoolden!
Het album kun je hieronder beluisteren:
Het artikel is geschreven door Dirk Reimerswaal. Fotoโs door Murstratus. CD uit de collectie van Murstratus.