Zeer geslaagde eerste editie van HET MOMENT!

Afgelopen zaterdag was het eindelijk zo ver. Een gloednieuw hiphopfestival met eenline-up bestaande uit artiesten van Nederland en België. De locatie was echter voor velen al bekend terrein, namelijk de Spoorzone in Tilburg. Voorheen onder andere het heilige grond voor het hiphopfestival Woo Hah!. De locatie leent zich uitermate geschikt voor een dik hiphopfestival. Dit moeten organisatoren Bowie van Loon en Dirk Stolk ook hebben gedacht bij het vinden van een geschikte locatie voor hun nieuwe festival Het Moment.

Op uitnodiging van Bowie is de POKOE opperbaas vanuit Amsterdam afgereisd naar het zuiden des lands om ook een kijkje te nemen bij de eerste editie van het festival. Deze opperbaas schrijft nu ook de recensie die je leest en vanaf nu lees kun je dit artikel in de ik vorm verder lezen.

Met een enorme parkeergarage op steenworp afstand, lees loopafstand, van het festivalterrein werd de auto geparkeerd en liep ik naar de ingang van het festivalterrein. Daar aangekomen trof ik al een aantal heads uit de scene aan, waaronder artiesten zoals Engel, maar ook hiphopcollectors en diehard eventbezoekers waaronder onder andere Sammie de Vriendt met zijn vrouw Newt en Nãrmas Rejaän. Vervolgens ben ik doorgelopen naar een andere ingang vanwege het in het bezit zijn van een media/pers ticket. Onderweg naar deze ingang, waar onder andere ook de crew en artiesten het terrein op konden gaan stonden er nog een aantal afgevaardigden van pers en media, waaronder ook Eefje Pieters, waar we ook een aantal foto’s van hebben mogen ontvangen om te mogen gebruiken in dit artikel. Eenmaal aangekomen op het terrein trof ik ook onze vaste fotograaf Thijmen Gabrielse aan die ook al met goede energie klaar stond om wat dikke foto’s te schieten voor ons.

Het festivalterrein was om stipt 15.00 uur geopend, maar rond 15.30 werd er al afgetrapt. Het programma was namelijk ram en ram vol met dope artiesten om te checken. En op dit tijdstip mocht het collectief RAFTING GOODS aftrappen. Om dit collectief kan niemand meer heen daar ze de afgelopen tijd alleen maar harde releases hebben uitgebracht en waar er nog releases van op de plank liggen om te worden vrijgegeven aan de luisteraars. Het volledige collectief was aanwezig. Zo kon je James, Nosa, Tenshun, Tim Beumers, Mike Tibbert, Roelie Vuitton, Hairo, Dion Masé, NTAN, Dookie, $KEER&BOO$, Eijer en MpDrees24 in aktie zien. Dit was de allereerste keer dat zij allen samen live on stage stonden onder de vlag van RAFTING GOODS. De artiesten brachten onderling in verschillende combo’s tracks ten gehore en sloten de energieke show af met een paar RG tracks. Wat heel dope te zien was, was dat er al flink wat publiek aanwezig was om de formatie te komen bewonderen. Waardoor er een goede energie ontstond, ook vanuit het publiek. De show en de aankomende shows op het hoofdpodium werden tevens gehost door niemand minder dan Kleine Jay, SpaceKees en Jong Louis die het geheel mooi wisten in te luiden en na iedere show ook mooi wisten af te sluiten.

Tijdens de show ben ik met de mannen het podium op geklommen om voor in de POKOE Instagram Story beelden vast te leggen. Na de show ben ik nog achter het podium blijven hangen om wat bij te kletsen met de leden van RAFTING GOODS, maar wilde het terrein ook nog even verkennen voordat de volgende show op het punt van beginnen stond. Vervolgens liep ik niemand minder dan een goede connectie Rick Schoenmaker, eigenaar van Finesse Records, en zijn vriendin tegen het lijf. Na even te hebben bijgepraat startte de show van niemand minder dan Dikke die getekend heeft bij Top Notch België en inmiddels al een drietal albums onder de Top Notch vlag heeft mogen uitbrengen. Inmiddels was er nog iets meer aan publiek het terrein op gelopen, maar besloot het weer even tijdelijk flink roet in het eten te gooien. Met een flinke bak regen op de pan te hebben gekregen was de show niet erg goed te bekijken door mij. Wat mij wel opviel is dat Dikke zijn show er niet door liet verpesten en fanatiek door ging. Er stonden echt nog flink wat mensen de show te bekijken! Een ander groot deel zocht zijn heil ergens anders. Zo onder andere ook in de DIXI’s die op een vaste plek op het terrein waren opgesteld. Door de fanatieke en altijd vriendelijke hiphopcollector Tomáš Juřička te hebben gespot in zo’n DIXI, waardoor ik ondanks het hebben van flink natte sokken, volgelopen sneakers en een rugtas vol water te hebben gekregen er toch nog smakelijk om kon lachen.

Met eerlijkheid moet er dan ook worden gezegd dat we (Rick, zijn vriendin en ik) door dat het begon te regenen richting het kleinere podium waren gelopen, want we waren eigenlijk op zoek naar een drogere plek. Daar troffen we Vegan Music aan op het podium dat de naam Boulevard droeg. De shows werden op dit podium gehost door niemand minder dan Leeroy van Zwart Licht. Deze formatie barste van de energie en vielen tevens ook wel erg op. De mannen droegen bivakmutsen, Willem II shirts, zonnebrillen en mutsen of liepen in blote barst met een trainingsjackie er over aan. Van Pop invloeden tot aan raggende harde snares en beukers tot aan beats waar je eigenlijk wel op mee moest springen. Echter regende het nog en was men nog wel wat op zoek naar een droog plekje wat helaas lastig te vinden was. Het enige wat je eraan kon doen was het te ondergaan. Gelukkig had de organisatie van het festival wel gedacht aan gratis poncho’s die ook werden uitgedeeld en waar vredig gebruik van werd gemaakt. Eerlijk is eerlijk.. het was ook wel funny om mensen in poncho’s te zien springen op teksten van Vegan Music….. ‘Laat die tieten zien!’.

Inmiddels was het al 18.00 uur geworden en begon de maag wat te knorren. Het bracht een spagaat teweeg, want het was of even een soort van parcours afleggen naar het eten door de enorme regenval die zojuist had plaats gevonden of de show van ADF Samski bekijken. Nu moet ik bij het schrijven van dit artikel wel vermelden dat ADF Samski niet echt op mijn lijst stond om daadwerkelijk te gaan bekijken en de keuze snel gemaakt was om iets te eten te scoren. Niets ten nadelen van ADF Samski natuurlijk. Maar dat is gewoon meer een smaakkwestie en er moet tevens ook worden gegeten. En ieder nadeel heeft ook zo zijn voordeel, want nu kon ook het deel waar de merchtentjes waren opgesteld en de foodtrucks worden bekeken. Het zag er allemaal netjes en smooth uit. Er konden ook eventueel tatoeages worden gezet. Top Notch had er onder andere ook een merch stand staan waar je vinyl en T-Shirts kon kopen. Ook shirts van het festival zelf met de line-up er op. Ook stond de kenmerkende rode BMW van Siggy en D1ns opgesteld die later op de avond een showcase zouden neerzetten. Daar langs te zijn gelopen, lees vanwege regenval een parcours te hebben afgelegd om het water te kunnen omzeilen, maar eigenlijk niet nodig was, want de sneakers en sokken waren toch al tering nat, kon er heerlijk een Turkse rol in de giechel worden geschoven. Daarnaast was er ook nog keuze uit friet, ja want we waren in Brabant he.. daar kent men geen patat en was er nog ruime keuze uit andere lekkernijen.

Daarna snel weer terug naar het hoofdpodium om Ares te kunnen bewonderen. Er stonden enorm veel mensen voor het hoofdpodium. Meer dan eerder op de dag. Ik besloot om weer achter het podium een kijkje te gaan nemen. Waar ook onze fotograaf Thijmen stond. Net op dat moment kwam Ares aan wandelen. Even elkaar de hand geschut en voorgesteld. Een sympathiek gozer die vooral een enorme bak aan rust uitstraalt. Misschien wat gezonde spanning net zo voor het opreden, maar oogde heel erg relaxed. Doordat het zo druk was en De zon begon ook weer lekker te schijnen en iedereen kon daardoor aardig goed opdrogen. Wat mij opviel is dat het publiek echt heel veel mee wist te zingen van het repertoire dat Ares ten gehore bracht. Dit waren met name tracks van zijn laatste album genaamd “Wavyman – Live From Mars”. Met een aparte zonnebril en zijn bos haar spittende over de beats die door zijn DJ door de boxen werden gepompt. En ja, met autotune. Zelf ben ik daar niet zo’n fan en voorstander van. Maar ik moet eerlijk toegeven. Het paste wel bij de vibe en de set die Ares er heeft neergezet en alleen Ares zo op deze manier tot een succes kan volbrengen.

Doordat ik al een aantal livebeelden had opgenomen met mijn telefoon voor de POKOE Instagram pagina viel mij op dat de batterij van de telefoon vlot aan het leeglopen was. Ik had er al wel rekening mee gehouden door twee powerbanks mee te nemen naar het festival, maar deze lagen helaas nog in de auto. Vergeten! Tussen de bedrijven door snel nog naar de auto gelopen en weer terug. Want ik wilde ook even de show van LNM zien oftewel Kleine Djay, SpaceKees en Jong Louis. Bij terugkomst op het terrein ben ik weer even achter het hoofdpodium gelopen en het podium opgeklommen om beelden te maken van hun show. Afwisselend van elkaar dropte de mannen tracks. Zo dropte Kleine Jay onder andere zijn nieuwe banger “Stiekem” dat is geproduceerd door Gart Smits en deed SpaceKees onder andere de tracks “Ik Wil Een Meisje” en zijn verse van de track “Wat Wil Je Doen Dan?” van Partysquad.

Rond de klok van acht was het de beurt aan Hef om het hoofdpodium te rocken. Dit deed hij niet alleen. Zijn broertje Crooks en homie Killah Keezy waren ook van de partij om hem van backups te voorzien tijdens zijn show. Vanaf de eerste minuut was het al raak. Hef was gefocust vanaf meet af aan en knalde de hardste tracks het publiek in die dat ook maar al te graag aannamen van hem. De zon scheen volop en het publiek spitte een hoop bars mee en waren enthousiast om Hef in deze staat on stage te zien. Wanneer de instrumental van “Hayabusa” werd in gestart werd het publiek helemaal hyped en begon het refrein van Jayh Jawson mee te zingen. Hef zelf klaarde de klus uiteraard door de lines op een relaxte, maar o zo strakke manier weg te leggen. Met her en der wat humor tussen de tracks door, door onder andere Killah Keezy Hennessy voor te schotelen terwijl hij er slecht op gaat, maakte Hef en zijn kompanen er een hele goede set van. Er werd zelfs ook een moshpit gecreëerd tijdens de track “Kofferbak” waarbij het totaal kwijt ging. Er werd gevraagd of er al gestagedived was geweest tijdens dit festival. Dit was nog niet het geval geweest en Hef maakte er gretig gebruik van om het te gaan doen. Al riep hij wel; ‘eeeey jullie gaan me laten vallen eh!’. Al stagedivend en wel probeerde hij zijn bars te spitten, maar dat ging lastig. Crooks en Killah Keezy namen die taak op zich totdat Hef weer terug was gebracht op het podium. Als afsluiter van de show startte de ras Rotterdammer een legendarische track van de legendarische Amsterdamse zanger Andre Hazes op. Zo galmde ook “Kleine Jongen” door de boxen van Het Moment waarbij een groot deel van het publiek de tekst uitbundig mee zong. Een optreden voor in de boeken!

De afgelopen jaren heb ik Sticks als zowel in de formatie Opgezwolle, Great Minds of solo vaak mogen aanschouwen. Als er een MC is in Nederland waar je 100% van op aan kunt is het Sticks wel. Hij staat garant voor een klasbak van een show. Zijn performance is high class, hoe dan ook. Toch was ik benieuwd hoe de vibe zou zijn tijdens zijn show op Het Moment. Normaliter geeft de beste kerel namelijk een show van ruim een uur of langer weg en nu moest het allemaal in een klein half uur gebeuren. Het publiek heeft echter even moeten wachten, want Sticks stond vast en was iets verlaat. Er werden achter het podium door bekenden van Sticks, waaronder Ness, maar ook door mijzelf grappen gemaakt. ‘Top Notch eh? Sterallures.. meneer komt gewoon even te laat’. Het wachten duurde niet lang, want Sticks heeft zich naar het podium gehaast en in de drukte toch even kunnen focussen op zijn optreden. Kompaan, producer en DJ Kubus was uiteraard ook van de partij met een goede dosis aan energie en zin. Er passeerde met name tracks van het nieuwste album “Alles Over Hoop” de revue. Zo werden tracks als “Re-Up Gang”, “Geen Tijd Verspillen”, “En Toch”, “Succes”, maar ook de legendarische track “Spaanse Vlieg” dat in 2007 op het album “Fakkelteit” van Sticks in samenwerking met producer Delic verscheen, maar door A.R.T. was geproduceerd. Sticks heeft daarmee bewezen dat hij zelfs in maar een half uur een kwalitatieve show kan wegleggen en het publiek warm kan maken. Ook de keuzes van de tracks maken daar uiteraard een groot deel vanuit. Want het zijn allemaal beukers van beats en tracks die ook op een festival als dit een zeer goede werking hebben.

Na de show van Sticks nog even een sprintje getrokken naar de bar om iets te drinken te scoren. In de tussentijd was ik toch even benieuwd wat er allemaal in de Club Smederij Stage gaande was. Daar draaiden verschillende DJ’s toffe sets aan elkaar in een soort van houten omheinde fort. Niet in de form van een echt fort, maar een houten omheining met een soort van houten UFO er op. Wel heel dope en sfeervol! Clare Lyons was daar op dat moment fanatiek aan het draaien. Eerder op de dag waren onder andere ook Fab x Paans van de partij om een dikke set weg te leggen. Beide dames zijn zeer goed op elkaar in gespeeld en hebben vaker op grote events mogen draaien. Dat was ook goed terug te zien.

Eigenlijk wilde ik de show van Kevin ook niet missen. Ik had hem nog nooit live gezien. Men weet van mij vaak wel dat ik meer boombap of oldschool georiënteerd ben, maar her en der ook newschool hiphop releases en artiesten die dit genre ten gehore brengen luister. Ook daar kan ik echt oprecht van genieten. Geen bejaarde hater die de next gen geen kans gunt. De avond brak inmiddels aan en het werd al wat donkerder buiten. Dit gaf het terrein wel de allure die het verdient, want de lichten op het podium kwamen nu ook erg goed tot hun recht. Inmiddels maakt Kevin al een aantal jaar naam en is uiteraard niet voor niets getekend bij Noah’s Ark. Waar hij dan eigenlijk weer is ondergebracht met zijn eigen label Animal Stories. Het grote publiek kent zijn werk uiteraard en dat was goed te merken. Ook zijn tracks werden luidkeels mee gespit en gezongen. Wat opvallend was is dat hij de gehele show in zijn eentje heeft gedragen. Uiteraard gesteund door een DJ en niet de minste ook. Zo stond de uit Almere afkomstige 4Shobangers Kevin op de draaitafels bij. Laatstgenoemde mocht tevens ook het festival sluiten op het hoofdpodium met door een DJ set te draaien samen met grootheid Deejay Abstract. Kevin bracht tussentijds wel twee boys van zijn eigen label op het podium, zodat zij ook een track konden doen en zich konden presenteren aan het publiek. Dat is altijd een slimme set. En de track “Adem Je In (Remix)” kwam ook voorbij waarbij Kevin zelfs het refrein, wat S10 normaliter zingt, zong en zijn verse ook ten gehore bracht. Kevin staat on stage wel zijn mannetje, dat is wel duidelijk. En het publiek lust er wel pap van!

Vanwege het licht uitlopen op het hoofdpodium bevond ik mij in dubio. Ik moet ook zeggen dat mijn benen ook inmiddels wel de dag begonnen te voelen en de drukte mij ook een beetje parten begon te spelen. Ondanks dat alles echt heel goed verzorgd was tijdens het festival. Ik denk dat de ouderdom langzamerhand begint in te treden, want ben ook geen vijfentwintig meer he? Maar even terug naar het moment dat ik in dubio stond. Mula B op het hoofdpodium of de nieuwste Top Notch aanwinsten Siggy en D1ns voor het eerst live aanschouwen. Eigenlijk was ik stiekem meer benieuwd naar hoe laatstgenoemden het zouden doen. Inmiddels stond ik samen met Soulution en Tomáš Juřička te wachten tot hun show zou aanbreken. Echter lieten ook deze twee op zich wachten, waardoor de Top Notch Sterallures grap weer uit de mouw werd geschut. Nu begon de twijfel of ik toch nog even Mula B zou gaan checken, maar met het besef niet door de drukte te komen het maar beter was om te blijven staan. Ongeveer tien a vijftien minuten later stonden de mannen on stage! Aan alles is het nog te merken dat het echt young guys zijn die nog ervaring moeten opdoen. Even gelikt was het nog niet, maar dat geeft niet. Waar D1ns overduidelijk te horen is, is het naar mijn mening voor Siggy nog wat lastig om zich goed hoorbaar te maken. Beiden stralen een laidback energie uit, maar dat kan wel een gevaar zijn met betrekking tot hun scherpte tijdens een liveshow. Punten om aan te werken en mee te nemen. Wel kregen ze het publiek mee met bijvoorbeeld de track “Ribery”. Er werd veelvoudig door het publiek gevraagd om de track “Rondjes” te performen. Uiteraard passeerde deze ook de revue, maar zo’n korte versie van ongeveer veertig seconden had ik niet verwacht. En dat terwijl het juist, naar mijn mening, de hardste track is die zij tot nu toe hebben uitgebracht en naam mee hebben gemaakt. Dit had een moment kunnen wezen om iedereen te laten zien wat ze echt in huis hebben. Hoop dat beiden mannen, stel dat ze dit lezen, deze kritiek ten harte nemen. Want ik gun ze echt een goede toekomst met harde shows en dope releases. Een goede leerweg is het wel en ze maken nu vlieguren!

Uren na het allereerste optreden van RAFTING GOODS mocht RG lid $KEER&BOO$ ook nog een showcase doen op het Boulevard podium. Door het uitlopen van een paar shows op dat podium trad hij later aan dan verwacht. De beste kerel gaf zelf ook aan weer even op gang te komen, want er zaten enorm veel uren tussen. Echter was dit maar bij de eerste track te merken, want bij zijn tweede track zat het gas er alweer aardig op. Besef dat het op dit moment al 00.30 uur was. $KEER&BOO$ is een makkelijke prater en neemt daardoor ook het publiek goed mee door zijn show. Met de bangers en de hoeveelheid tracks deze kerel produceert kan hij een goede beukende set neerzetten. Halverwege de show heb ik toch even de stekker voor mijzelf er moeten uithalen, want er stond nog een autorit van een uur en dertig minuten terug naar Amsterdam op het programma. Al kon ik natuurlijk wel ruim 120 overal rijden. Snelle slagen, snel thuis, maar uiteraard wel zonder brokken!

Toevalligerwijs liep ik bij het willen verlaten van het terrein nog Bowie van Loon tegen het lijf. Uiteraard had ik hem eerder op de dag ook even gesproken, maar nu de avond bijna ten einde was, maar Bowie zelf nog een set met het Hiphop Journaal moest doen in samenwerking met Dirk Stolk op het Boulevard podium met onder ander optredens van NESS & Guan en Boef & de Gelogeerde Aap, was hij wel enorm relaxed. Nog even twee limited POKOE ‘DIT IS VOOR DE CULTUUR’ stickers aan hem overhandigd. Waarna er een sticker op zijn shirt belande. Bowie drukte hem stevig op zijn borst. Dat is ook een stukje dank en waardering en blijk tot een goede samenwerking tussen twee partijen die liefde hebben voor hiphop en de cultuur. Mooi dat ik van POKOE hier ook een steentje aan bij kan dragen. Big up naar deze twee mannen die samen met de rest van de organisatie een klasbak van een eerste editie van Het Moment hebben weten te bewerkstelligen. Op naar een volgende! Ennuh… Bowie als je dit leest.. een POKOE stage zou ook erg hard zijn! Maar voor nu nagenieten van wat er zich allemaal heeft afgespeeld in Tilburg op de Spoorzone. Een mooie mix van mensen, publiek, medewerkers, artiesten, hosts en DJ’s. Het was het allemaal zeker de moeite waard!

Geschreven door Murstratus voor POKOE Hiphop Magazine.

Foto’s met dank aan Thijmen Gabrielse, Eefje Pieters, Nikki van Toorn en Guus van der Aa.