In het item “DE HIPHOPCOLLECTOR” schijnen we een lichtje op een aantal hiphopverzamelaars en hun collectie. Waarom doen wij dat? Dat zullen we je vertellen.. wij zijn van mening dat de scene niet alleen uit artiesten en producers bestaat en willen ook de diehard fans, in dit geval de verzamelaars, naar voren schuiven. We vragen ze wie ze zijn, waar ze vandaan komen en wat hun 10 dopeste stukken zijn uit hun collectie. Het laatste is uiteraard veelal bijna niet mogelijk, maar we dagen ze wel uit het te doen. In deze editie de 10 dopeste stukken van The Packxsz.
WIE IS DEZE COLLECTOR?
Mijn naam is Pax van de Vliet alias The Packxsz. De meeste mensen kennen mij als DJ, producer en organisator van onder andere De Hip-Hopt, het enige evenement in Oost-Nederland dat zich puur richt op hiphop classics. Ooit ben ik begonnen als DJ en beatcreator van de hiphopgroep Fata uit Deventer en ben door de jaren doorgegroeid als remixer voor R&B artiesten zoals Glenn Lewis, Mya, Joyce Sims, Bridget Kelly en meest recent Raja Nee’, die uit de stal van hitproducers Jimmy Jam & Terry Lewis (van onder andere Janet Jackson, Usher en Beyonce etc.) komt. Maar waar het allemaal voor mij begon was met het verzamelen van muziek. Ver voor de tijd van Spotify en andere streaming platformen begon ik allereerst met het verzamelen van cassettebandjes en CD’s. Dit veranderde al snel toen ik erachter kwam dat de meeste hiphop DJ’s (destijds) vinyl platen gebruikten als medium en daarmee scratchte en trucjes met hun draaitafels deden. Ik was verkocht. In 1996 begon ik actief vinyl te kopen en kocht daaropvolgend ook mijn eerste draaitafels.
HOE BEN JE IN AANRAKING GEKOMEN MET HIPHOP?
Mijn eerste aanraking met hiphop was toen ik eind jaren ’80 “Me, Myself and I” van De La Soul hoorde. Vanaf die tijd was ik helemaal verknocht aan dat geluid. In mijn platenkast vind je dan ook veel Native Tongues (De La Soul, A Tribe Called Quest, Jungle Brothers, Queen Latifah. Common, Mos Def etc.) en voornamelijk hiphop, R&B, new jack swing en soul uit de zogeheten ‘Golden Era’. Dit is puur vanwege een stukje nostalgie en omdat ik dat muzikaal een heel tof tijdperk vind.
WAT ZIJN JOUW 10 DIKSTE ITEMS DIE JE IN JE COLLECTIE HEBT LIGGEN?
Voor dit artikel heb ik gekozen om niet voor de geijkte keuzes zoals “Doggystyle”, “Enter the Wu-Tang”, “All Eyez” on me etc.) te gaan, maar juist wat dieper in mijn platenkast te duiken en de wat meer exclusieve items uit te lichten.
01. Gang Starr – Step In The Arena (Original Pressing)
In het voorjaar van 1991 had Gang Starr een hit die in de Top 40 stond, “Love Sick”. Dit was mijn eerste aanraking met Gang Starr. Dit was voor mij het begin van een langdurige voorliefde voor DJ Premier’s abstracte en minimale beats. Ik heb vervolgens de CD gekocht en pas veel later kwam ik deze LP tegen op een platenbeurs. Daarnaast heb ik ook een plaat die de instrumentale tracks van het album bevat. Ik heb deze ooit via een vriend bemachtigd, niet wetende wat er op de plaat stond behalve dat er alleen op het label ‘Gang Starr’ was geschreven. Het bleek achteraf te gaan om een onofficiΓ«le persing van ‘Step In The Arena”.
02. Dr. Dre – The Chronic (Original Pressing)
Er valt weinig nieuws over dit album uit 1992 te zeggen. Een plaat vol obsceniteiten, geweld, waarschuwingen, seks en is bijtijds zelfs kinderachtig. Maar dan is er die onweerstaanbare funk en de mix van live instrumenten en hiphop beats die zo fantastisch werken. En bovenal, maakte Dr. Dre van alle negativiteit een feestje. Dr. Dre was samen met zijn Death Row familie een frisse wind in de Westcoast hiphop. Dit is absoluut meesterwerk waarvan ik vind dat iedere Hiphopverzamelaar er één in zijn platenkast zou moeten hebben. Ik heb ooit de ‘Digitally Remastered’ persing op vinyl gehad. Maar wanneer je een originele persing in handen krijgt, dan koop je die gewoon. Punt.
03. De La Soul – Stakes is High (Rare Promo White Label US Pressing)
Dit is niet mijn favoriete album van De La Soul dat ze in de jaren ’90 hebben gemaakt (dat is voor mij “De La Soul Is Dead”), maar ook de nieuwe weg zonder de inbreng van producer Prince Paul had heel veel mooie momenten. Door de tijd heen heeft dit album uit 1996 bewezen een opzichzelfstaande klassieker te zijn. Ik heb destijds meteen de CD gekocht, maar probeer deze maar eens op LP te vinden. Je legt hier zo β¬ 115,- tot β¬ 200,- euro voor neer. Toen ik deze promo tegenkwam, was dit een goede compromis. Hier staan alle essentiΓ«le tracks op die ik als DJ zou willen draaien, dus ik was meer dan tevreden.
04. Grouphome – Livin’ Proof (3 x Vinyl LP, Reissue)
Misschien zijn Lil’ Dap en The Nutcracker misschien niet de beste rappers, maar in combinatie met de minimale beats van (voornamelijk) DJ Premier hebben ze toch een van de meest toonaangevende hiphopalbums van de jaren ’90 afgeleverd. Normaal gezien heb ik het niet zo op reissues. Ik probeer in mijn platencollectie zoveel mogelijk origineel te hebben. Maar dat is niet altijd mogelijk. Toen ik deze reissue uit 2013 op een platenbeurs tegenkwam en een andere verzamelaar deze wilde ruilen voor een paar platen waar ik toch al niet zoveel om gaf, was ik overboord. Ik had alle singles van dit album al origineel, dus waarom ook niet?
05. Slum Village – Fantastic Vol. 1. (LP, Unofficial Release)
Mijn eerste aanraking met Slum Village was “Fantastic Vol. 2” uit 2000, zoals waarschijnlijk elke hiphopliefhebber in die tijd. Ik was toen al geobsedeerd door de beats van J. Dilla. Toen ik deze plaat tegenkwam in een platenzaak in Delft, was aanschaf een no-brainer. “Fantastic Vol. 1” uit 2002 is eigenlijk een demo van Slum Village die in 1997 circuleerde. Een aantal van die tracks zijn op plaat geperst en dat werd dus deze release. Ik kwam er pas later achter dat om een niet- officiΓ«le release ging, en dat deze uit de handel is gehaald. Ik ben deze plaat later ook nooit meer tegengekomen en was dolblij dat ik deze meteen heb gekocht.
06. Little Brother – The Listening (LP)
Ik heb deze LP uit 2003 per toeval gevonden in een obscuur platenzaakje in Zwolle, op een plek waar ik het totaal niet verwachte. In een tijd waarin het echt Soulfulle geluid steeds minder aanwezig was, (het werd steeds populairder om elektronische beats te gebruiken voor hiphop tracks) was daar ineens 9TH Wonder met zijn crew. Sinds die tijd was ik fan. Jaren later kreeg ik de kans om zelf met Big Pooh van Little Brother samen te werken op een track. Dat was voor mij een ‘Full Circle’ moment.
(07) Fugees – Nappy Heads (12 Inch)
Natuurlijk kent iedereen The Score” met alle grote hits daarop zoals “Fu-Gee-La”, “Killing Me Softly” en “Ready or Not”. Maar, niet iedereen weet dat er daarvoor nog een album is uitgebracht genaamd “Blunted on Reality”. Eerlijk gezegd was ik niet zo kapot van dit album, nog steeds niet eigenlijk. Totdat deze single uit 1994 verscheen met de “Nappy Heads” remix erop. Geproduceerd door een zeer ondergewaardeerde Producer, Salaam Remi, die stiekem heel een essentiΓ«le rol heeft gespeeld in de jaren ’90 en ’00’s.
08. Arrested Development – Tennessee (12 Inch)
Boeren hiphop. Zo dacht ik aanvankelijk over Arrested Development toen ze uitkwamen destijds in 1992. Ze kwamen uit Atlanta en ze zagen eruit als een stel afro- centrische boeren die rapten. In die tijd waren groepen als Outkast en Goodie Mob nog onbekend, dus de enige referentie met Atlanta en hiphop was dus Arrested Development. Toch ben ik hun album gaan beluisteren en voor een of andere reden bleef het wel hangen bij mij. Ik ben ze door de tijd steeds meer gaan waarderen. Toen ik een paar jaar geleden werd gevraagd om hun support DJ te zijn, wist ik niet goed wat ik moest verwachten van hun show. En dat was een aangename verrassing…
Arrested Development geeft energieke shows en is een en al positieve vibe. Als support DJ hou ik me meestal een beetje afzijdig, maar al snel kwam de groep zelf naar mij toe en voor ik het wist zat ik backstage met ze te praten, lachen, telefoonnummers uit te wisselen en knuffels te geven. Geen ego’s hier. Dat is wel eens anders bij hiphop optredens. Helaas had ik mijn 12 Inch van “Tennessee” niet meegenomen om deze te laten signeren, maar in mei dit jaar heb ik hun show in Hoofddorp bezocht en alsnog de handtekening van frontman Speech gekregen. Er is niets mooier dan de auteur van een stuk kunst jouw exemplaar te laten ondertekenen. Een schilderij komt ook met een handtekening.
09. KanYe West – Gold Digger (Picture Disc 12 Inch)
Vanaf de eerste producties van KanYe was ik al meteen fan van de beste man. Vooral zijn eerste twee albums doen me goed elke keer als ik ze weer op zet. Daarna werd het allemaal minder in mijn optiek. Ja, ik ook. ‘I miss the old KanYe’. Ik heb deze plaat uit 2005 meteen gekocht toen hij uitkwam. Niet alleen om als DJ te draaien, maar ook omdat ik deze goud-gekleurde plaat een vet design vond hebben.
10. D’ Angelo – Brown Sugar (12 Inch)
Niet per definitie hiphop, maar D’Angelo zijn benadering van muziek, zijn attitude en Soul ademen hiphop. Luister maar eens goed naar de manier waarop hij zijn woorden neerzet tijdens de coupletten op “Brown Sugar” uit 1995, die komt heel erg overeen met de delivery van veel rappers uit die tijd. Daarbij is deze klassieker ook (mede) geproduceerd door Ali Shaheed Muhammad van A Tribe Called Quest. Zo hiphop kan Soul dus zijn.
Volg Pax ook op Instagram via The Packxsz.
