In het item “DE HIPHOPCOLLECTOR” schijnen we een lichtje op een aantal hiphopverzamelaars en hun collectie. Waarom doen wij dat? Dat zullen we je vertellen.. wij zijn van mening dat de scene niet alleen uit artiesten en producers bestaat en willen ook de diehard fans, in dit geval de verzamelaars, naar voren schuiven. We vragen ze wie ze zijn, waar ze vandaan komen en wat hun 10 dopeste stukken zijn uit hun collectie. Het laatste is uiteraard veelal bijna niet mogelijk, maar we dagen ze wel uit het te doen. In deze editie de 10 dopeste stukken van Alwin van de Kop.
WIE IS DEZE COLLECTOR?
Allereerst, thanks voor de invite POKOE HIPHOP MAGAZINE, ik voel mij zeer vereerd!
Collector vindt ik een groot word, maar ik ga door het leven als Alwin van de Kop. Ik ben de 30 inmiddels een paar jaar gepasseerd en de 40 is in zicht⦠ik mag mijzelf papa noemen van twee schitterende dochters en ben (bijna) twintig jaar samen met mijn vrouw. We zijn woonachtig in het pittoreske Middelburg. Deze rustige omgeving staat in schril contrast met mijn eigen leven. Want naast een vrij energiek gezin, yep ze lijken op mij, werk ik voltijd als Accountmanager bij een energiemaatschappij, sport ik regelmatig (tafeltennis, zaal- en zomeravondvoetbal) en ben ik actief als vrijwilliger bij de lokale tafeltennisvereniging (voorzitter, trainer, websitedesigner, redacteur en organisator van niet-tafeltennis evenementen). En als ik dan nog tijd overhoud, dan kijk ik graag naar een serie of film, of luister ik naar een podcast of album. Door de grote C (Corona) heb ik de afgelopen twee jaar mijn sociale leven (zowel vrienden als sport) op een laag pitje moeten zetten, net als iedereen denk ik. Als tijdverdrijf heb ik een Instagram account aangemaakt en ben ik mijn muziekverzameling gaan posten. Doel van deze posts was, en is, om de kennis van mijn vriendenkring met betrekking tot Nederlandstalige hiphop bij te spijkeren. Een zeer leuke bijkomstigheid is dat ik in contact ben gekomen met andere verzamelaars, wat dan weer heeft geleid tot een nog grotere verzamelobsessie maar ook tot dit artikel. Het enige wat nog ontbreekt is een fysieke ontmoeting met de verzamelaars, maar wellicht dat dat er nog een keertje van gaat komen.
HOE BEN JE IN AANRAKING GEKOMEN MET HIPHOP?
Thuis werd er altijd veel muziek gedraaid. Vooral de muziek van mijn vader werd vaak ten gehore gebracht. Voor zover ik mij kan herinneren bestond zijn smaak uit jazz, soul en blues. Daarnaast speelde hij zelf saxofoon en was hij actief in een bandje genaamd Kick the Bucket. Vanuit thuis zijn er vier albums mij altijd bij gebleven: zowel Van Morrisonβs “Avalon Sunset” (1) en “The Guide” van Youssou N’Dour (2) zijn beide betreffen schitterende albums welke ik zo af en toe nog wel eens draai. Guruβs “Jazzmatazz” (3) is nog steeds één van mijn favoriete Engelstalig album en “Binnenlandse Funk” van Extince (4) was mijn kennismaking met Nederlandstalige hiphop. Dit album hebben wij zomervakanties lang, cruisend door Frankrijk in een CitroΓ«n CX break, keihard mee-βgeraptβ. De toffe funky beats, soepele flow en humor van Prins Extince en de buitengewoon sprekende storytelling waren een heus feestje en zijn van zeer grote invloed geweest op mijn muzieksmaakontwikkeling.
De tweede βdateβ met Nederlandstalige hiphop was op het moment dat ik in de Viduet ging werken. Viduet was de plaatselijke videotheek en heeft ook veel invloed gehad op mijn muzieksmaak. In de Viduet werd door sommige personeelsleden namelijk veel hiphop gedraaid, ook Nederlandstalige. Daarnaast was tegenover de Viduet een FreeRecordShop gehuisvest. Elke pauze kocht ik daar een cd, variΓ«rend van pop tot hiphop. Daar heb ik dan ook mijn tweede Nederlandstalige hiphop-date weten te scoren, het album “Huiswerk” van VSOP. Net als bij Extince waren de producties hier weer top, en waren zowel de teksten als de storytelling eveneens geweldig. Daarnaast zat er ook bij dit album veel humor in, ik houd wel van een potje humor. Vanaf dat moment ben ik veel meer Nederlandstalige hiphop gaan luisteren, mede omdat ik meer dan in Engelstalige hiphop alle teksten, verwijzingen en woordgrapjes begreep. Want zoals Prins Extince het zo mooi omschreef βvan mijn Engelstalig werk was jij ook al jaren fan, maar in mijn eigen taal versta je pas hoe goed ik wel niet benβ.
WAT ZIJN JOUW 10 DIKSTE ITEMS DIE JE IN JE COLLECTIE HEBT LIGGEN?
Als liefhebber van muziek, hiphop en Nederlandstalig in bijzonder is zoβn lijstje nagenoeg onmogelijk.
Om toch tot een schappelijke selectie te komen heb ik mij beperkt tot; Nederlandstalige hiphop albums, albums welke ik veel heb geluisterd en albums welke naar mijn mening uit alléén maar goede tracks bestaan. Door deze strikte richtlijnen te volgen heb ik mijn βdiksteβ albums weten te downsizen tot 10, want wat een klus is dat. Daarnaast kostte het mij ook heel veel (bijna fysieke) pijn om sommige artiesten en albums geen plaatsje te kunnen gunnen omdat ik mij moest beperken tot 10. Enfin, jullie snappen het al; dit lijstje is niet compleet en kan morgen weer (deels) anders zijn. Here we go:
01. Extince – Binnenlandse Funk
Zoals jullie hebben kunnen lezen is het voor mij met dit album begonnen. Ook zoveel jaar na dato, het album kwam uit in 1998, vindt ik het een van de tofste albums die er is. Alles klopt aan dit album; beats, flow, teksten en in bijzonder de storytelling.
“Toen moest ze lachen, ze zei ik mag-je
En sorry dat ik kwaad werd
Maar ik was bang dat het te laat werd
Ik had m’n zus beloofd
Om thuis te zijn voor twaalven
Ik had zoiets van oh jawel dat halen we”
02. Kleine Jay & Cartes – Wie Wat Bewaartβ¦
Deze heren trof ik voor het eerst aan als voorprogramma van Extince in βt Beest, Goes. En ondanks dat ik voor Extince kwam, kan ik mij alleen deze heren herinneren van die avond. Want wat kwamen Kleine Jay & Cartes met veel energie naar Goes! Deze energie is op deze verzameling van losse singles dan ook goed terug te horen. De beats van Radjie en Alecto bestaan uit enkel bengerts. De wisselwerking tussen deze snotapen, waarbij Kleine Jay een energiek geval apart is en Cartes zo kalm is, maken het verschil. Tel daarbij op dat het boordenvol humor zit, en ze entertainen tot het eind!
‘Slaap je wel goed je ziet er uitgeput uit
Ik weet niet eens hoe je uitgerust schrijft’
03. Opgezwolle – Eigen Wereld
Wat moet ik zeggen over Opgezwolles “Eigen Wereld”? Misschien wel het beste Nederlandstalige hiphop album aller tijde. Het gehele oeuvre van de heren behoord waarschijnlijk tot het beste wat Nederland te bieden heeft, maar dit album springt er wat mij betreft bovenuit. De unieke eigen sound van Delic, de geweldige variatie aan beats maar toch als een geheel klinkend album, en dan ook nog de heerlijke raps van Sticks, Rico en de gastartiesten.
‘En waar komt dat geluid dan vandaan, dat “whooooff”‘
04. 0118-Vier – Flessepost
Dit album heb ik ontmoet tijdens mijn tweede date. Ofwel, hier kwam een van de Viduet collega’s mee aanzetten. Naast het feit dat dit gewoonweg een dijk van een plaat is, kwamen de artiesten ook nog eens uit de omgeving, namelijk buurstad Vlissingen. De plaat was op dat moment al een tijdje uit en daarmee ook uitverkocht. De teleurstelling dat ik deze niet kon toevoegen aan mijn collectie kon collega Jos niet verdragen. Hij had het album toch op zijn mp3-speler gezet, en had er geen moeite mee om de fysieke versie aan mij te verkopen. Sterker nog, hij stond erop. Nu, jaren later, ben ik hem nog steeds dankbaar voor het geweldige gebaar. Jos, mocht je dit lezen, je bent nog altijd van harte welkom om hem nog een keertje te komen luisteren onder genot van een biertje, koffie, thee of kindersiroop βΊ.
‘Nutron en twee geesten uit de fles, represent het thuisfront ZuidWest thuis best
0118 de plek bij uitstek, ZuidWest, geboren, getogen, gehuisvest’
05. Manu – De Vloek Op De Overvloed
Manu heb ik βleren kennenβ in het voorprogramma van Blaxtarβs Ozmoses-tour in De Piek te Vlissingen, december 2005. Eigenlijk kwamen wij voor Typhoon, eveneens in het voorprogramma, maar de spotlights werden letterlijk gedeeld door Blaxtar (het album “Ozmoses” had ook in deze dikste(top) 10 kunnen staan), Typhoon, Neo en Manu. Na de show heb ik mij verdiept in het werk van Manu (en destijds broer Neo, R.I.P.). Drie jaar na deze show, in 2008, volgde de solo plaat van Manu. Wat mij betreft een Magnum opus voor Nederlandse hiphop. De kritische blik ten aanzien van onder andere de consumptiemaatschappij, politiek en vluchtelingen(beleid) hebben mij mede gevormd als persoon. De track “Handelswaar” bijvoorbeeld, waarbij elke verse een ander standpunt beschrijft, die track is zo ongelofelijk sterk en nog steeds relevantβ¦ om nog maar niet te spreken van de track Minister President. Een geweldig goed album waar ik uren over zou kunnen schrijven, discussiΓ«ren en gelukkig dus ook uren naar kan luisteren.
‘We zijn er bijna, de laadruimte zit vol met mensen en hun wensen
Maar een leven in welvaart is voor hen ontoereikbaar
Ik heb geen fatsoen, ik doe dit puur voor de poen’
06. Willem de Bruin – Man In Nood
Willem was jarenlang onderdeel van het duo The Opposites. Waar het oeuvre van The Oppossites vooral uit luchtige (feest)nummers bestaat, welke ik zeker in mijn jonge jaren veel gedraaid heb, is dit album volledig het tegenovergestelde. Alle struggles van een jonge man, vader en partner komen aan bod. De veelal wat rustige kale muzikale begeleiding worden schitterend ingevuld door de raps en zang van Willem. Een ingetogen en daardoor zeer indringend album.
‘Nu is dit het nieuwe leven
All up in de luiers 24/7
En we doen het goed maar
We zijn elkaar vergeten’
07. Winne – Onoverwinnelijk
Na de zware kost van Manu en Willem kom ik bij een wat luchtiger album. Sterker nog, naar mijn idee staan er alleen maar brag & boast-nummers op. Nummers waarin je omschrijft hoe goed je jezelf wel niet vindt. Maar Winne doet dat op zoβn aanstekelijke manier, en wordt daarbij ondersteund door zulke knallende beats, dat deze bij mij niet kan ontbreken. Natuurlijk, zijn opvolger “Winne Zonder Strijd” is inhoudelijker en wellicht daardoor van een hoger niveau, maar deze heb ik toch veel meer geluisterd. “Winne Zonder Strijd” had overigens ook in deze dikste 10 kunnen staan.
‘Zoveel rappers gespaard, had allang kunnen rentenieren
Op een eiland als de Malediven’
08. James x Soulution – De Tweede
Tot eind 2019 – begin 2020 heb ik een tijdje weinig Nederlandstalige hiphop geluisterd. Een van de eerste albums welke mij weer βterug in de gameβ trok was dit album van rapper James en producer Soulution. Als nieuwbakken papa van mijn eerste dochter moest ik echt even een traantje wegpinken bij het nummer “Mini Mij”. De soulvolle beat en de schitterende, en zeer hekenbare, teksten van James zijn werkelijk fenomenaal. Ondanks de korte duur, of juist wellicht door de korte duur, is het een zeer sterk album geworden. De heren zijn onderdeel van CULT: βeen kleine, maar bijzonder actieve subcultuur van mensen die fan zijn van een bepaalde artistieke uitingβ zoals ze zichzelf omschrijven en dat is zeker niet gelogen. CULT en dit album staan voor mij symbool voor mijn hernieuwde liefde voor Nederlandstalige (underground) hiphop, waarbij veel op eigen kracht wordt gedaan zonder de steun van grote platenlabels. Van het uitbrengen van vinyl en cassettes tot het uitgeven van fysieke en online magazinesβ¦ Iβm loving it.
‘Je huilt als je iets wilt zeggen nu
Dat is jou manier van praten zo van papa melk nu ik heb trek
Ik heb mijn luier vol geplast of ik wil aandacht
Snap je, jij kan niks verkeerd doen voor papaβs aandacht’
09. VSOP – XO Status
Het opnemen van “XO Status” in deze lijst is eigenlijk een ode aan het gehele oeuvre van de heren Tom, Mike en CC Γ©n van producer Presto. Want zoals eerder genoemd had het album “Huiswerk” veel invloed op mijn muzieksmaakontwikkeling, maar “XO Status” vindt ik beter, volwassener en het geluid is completer. Echt een heel lekker album. Tel daarbij op dat ik de heren heel hoog heb zitten qua live performance, ze hebben de Piek vaak afgebroken, ik de solo albums van Tim eveneens veel heb geluisterd en ik Presto één van Nederlands beste producers vindt en dan snap je misschien deze ode. Uiteraard staat het aankomende album van Tim en Tibbert in pre-order.
‘We doen het nog één keer, dit is de laatste ronde
F*ck achter in de zaal, kom allemaal naar vore(n)
Laat je horen, weet je wat, sloop de tent
Want we zijn back’
10. Typhoon β Tussen Licht En Lucht
Dat wanneer je hele hoge verwachtingen hebt, en dat het dan nog deze verwachtingen overtreft. Dat is voor mij het album “Tussen Licht En Lucht”. Al jaren waren mijn vrouw en ik fan van Typhoon, bezochten wij zijn ongekend energieke live shows en kwam hij vervolgens met dit meesterwerk. Vlak voordat Typhoon doorbrak bij het grote publiek met opvolger “Lobi Da Basi”, en tevens zes jaar nadat hij dit album uitbracht, hebben wij hem weten te strikken voor een optreden op onze bruiloft. Mede dankzij zijn optreden, in akoestische setting met gitarist en saxofonist, hebben mijn vrouw en ik een onvergetelijke bruiloft mogen beleven. Geen wonder dat deze in de lijst staat toch?
‘Als je me vraagt:
Hoezo passen we zo goed bij elkaar?
Dan zeg ik je:
We zijn mooie mensen’
Mocht je nog meer van mij willen weten of ben je nieuwsgierig naar mijn muzikale reis, volg mij dan op Instagram @alwinvdkop. Ik kijk alweer uit naar (het verhaal achter) de volgende collector!