DE HIPHOPCOLLECTOR: Jermy Leeuwis

In het item โ€œDE HIPHOPCOLLECTORโ€ schijnen we een lichtje op een aantal hiphopverzamelaars en hun collectie. Waarom doen wij dat? Dat zullen we je vertellen.. wij zijn van mening dat de scene niet alleen uit artiesten en producers bestaat en willen ook de diehard fans, in dit geval de verzamelaars, naar voren schuiven. We vragen ze wie ze zijn, waar ze vandaan komen en wat hun 10 dopeste stukken zijn uit hun collectie. Het laatste is uiteraard veelal bijna niet mogelijk, maar we dagen ze wel uit het te doen. In deze editie de 10 dopeste stukken van Jermy Leeuwis.

WIE IS DEZE COLLECTOR?

Drs. Jermy Leeuwis is vader van vier geweldige dochters, getrouwd met een fabuleuze vrouw, (ex-) e-Commerce Director, oprichter van het voormalige muziekmagazine MusicRemedy.com (welke gefocust was op Amerika) en een MS-strijder. Sinds het einde van de jaren โ€˜80 ben ik een fervente liefhebber van hiphop maar ook van rhythm & blues, klassieke muziek en als guilty pleasure: het foute uur (psssstttโ€ฆ niet doorvertellen!).

HOE BEN JE IN AANRAKING GEKOMEN MET HIPHOP?

In mijn jonge jaren beluisterde ik popmuziek en kwam ik in contact door de mainstream hiphop liedjes zoals LL Cool J’s “Mama Said Knock You Out”, MC Brains’ “Oochie Coochie”, 2 Live Crew’s “Me So Horny” en MC Hammer’s “U Can’t Touch This”. In die tijd was Veronica’s Countdown een fijn en gezellig muziekprogramma om samen naar te kijken. Samen met mijn oudere zus keek ik naar dit programma.

Een zwarte cassette met de titel โ€œThe Best of Rap โ€˜80โ€ is een herinnering aan mijn jeugd en, waarvan ik denk, รฉรฉn van mijn allereerste aanrakingen met hiphop. Spijtig genoeg kon ik deze niet vinden in mijn archief maar wel mijn eerste cd-single โ€œGuard Anthemโ€ van Naughty by Nature en mijn eerste cassette-single โ€œNow That We Found Loveโ€ van Heavy D. & the Boyz.

In mijn ouderlijke huis werd er volop genoten van muziek met een moeder die enthousiast meezong met Andrรฉ Hazes. Daarentegen genoot rock en pop de voorkeur van mijn vader. Mijn oudere zus was een grote fan van Madonna. Mijn twee jongere zussen beluisterden de top-40. Door mijn oudere zus kwam ik in aanraking met het subgenre ‘New Jack Swing’, waaronder Teddy Rileyโ€™s Guy, Bell Biv Devoe, Father MC, Bobby Brown, etcโ€ฆ vallen.

Op ongeveer dat moment werd MTV bij ons op de kabel geรฏntroduceerd. Op dat moment kwam ik beter, en vooral sneller, in aanraking met Amerikaanse hiphop. Door โ€œYO! MTV Rapsโ€ met Ed Lover, Doctor Dre en Fab 5 Freddy! hoorde ik nummers als โ€œChief Rockaโ€, โ€œO.P.P.โ€, โ€œI Get Aroundโ€, โ€œI.N.C. Rideโ€, etc. Mijn omgeving kon mijn muziekvoorkeur niet altijd waarderen vanwege de media-aandacht omtrent het taalgebruik.

Door het programma kwam ik tevens in aanraking met het hiphopmagazine โ€œThe Sourceโ€ welke maandelijks, naast interviews en artikelen, een selectie aan albums recenseerde met een aantal zogenaamde โ€˜micsโ€™. Een aantal jaar later begon het Nederlandse radioprogramma โ€œVilla65โ€ (later bekend als โ€œDutchmastasโ€) hiphop te draaien op een zondagavond. Maar trouwens, nog eerder had TMF een hiphop programma uitgezonden met een van de leden van Flip da Script.

Het internet deed zijn intrede en via het iRC (voor de kenners: #efnet) kwam ik in contact met menig hiphop liefhebber. Op iRC werd er met enige regelmaat muziek uitgewisseld. Uiteindelijk heb ik er honderden (MP3) CDโ€™s aan over gehouden. Shout out naar Johnny Blaze, Cypher, Dilemma, Sir_G, {Chromance} en menig andere die ik vergeten ben.

WAT ZIJN JOUW 10 DIKSTE ITEMS DIE JE IN JE COLLECTIE HEBT LIGGEN?

Naast mijn muziekcollectie ben ik tevens liefhebber van de digitale wereld. Innovatie is voor mij geen vies woord en thans is mijn collectie ook ‘smart’ geworden. Concreet houdt dit in dat ik mijn collectie gedigitaliseerd heb zodat ik deze vanaf iedere locatie en/of apparaat kan beluisteren.

Mijn fysieke collectie heb ik opgesplitst naar een ‘best of the best’ en het archief. Deze zijn beide keurig opgeruimd want wij houden van een net huishouden. Tot mijn verrassing was het archief zo goed opgeruimd dat ik schrok van de daadwerkelijke omvang.

Enfin, een selectie maken van tien albums kost zodoende tijd en zeker omdat er een bepaald criteria gesteld wordt. Aangezien er gevraagd wordt om de dikste items en dat vrij te interpreteren is heb ik, voor mijzelf, de volgende (subjectieve) punten “dope” en “uniek/rare” aan het criteria toegevoegd met het volgende resultaat.

01. MC Eiht ft. CMW – We Come Strapped

Geah! Fantastisch, dat accent en vocabulaire wat typerend is voor Los Angeles. Kenmerkend voor MC Eiht en nog steeds te horen in zijn recente nummers.  

Twee stickers op de hoes geven aan hoe heftig het taalgebruik van MC Eiht ervaren werd in die tijd (begin jaren โ€˜90). Toegegeven wanneer ik het album heden beluister dan hoor ik zeer regelmatig scheldwoorden voorbij komen. De combinatie van keyboards en MC Eihtโ€™s stijl zorgen voor een unieke ervaring wat vandaag de dag nog steeds goed uit de verf komt.

02. Saukrates – Brick House EP

VPROโ€™s โ€œVilla65โ€, later bekend als โ€˜Dutchmastasโ€™, speelde de heerlijke, ontspannen single โ€œPlay Disโ€ van Saukrates featuring Common (die toen nog bekend stond als Common Sense). Let op: de betere versie van โ€Play Disโ€ staat op de B-side, namelijk de remix van No I.D..

De EP was zeer slecht beschikbaar maar na een lange zoektocht had ik de EP bij Rhythm Import aan de Nieuwendijk in Amsterdam gevonden. Op dat zelfde moment heb ik ook de 12โ€ โ€œNine-Six Million Dollar Manโ€ van Ras-T meegenomen.

03. Cali Agents – How The West Was Won

Rascoโ€™s โ€œTime Waits For No Manโ€ had ik speciaal laten importeren en werd daardoor, in die tijd, een zeer dure aangelegenheid. Pluspunt is dat, door dit album, ik in aanraking kwam met het duo Cali Agents.

Onverwachts is het eerste album โ€œHow The West Was Wonโ€ zeer sterk met een duo welke elkaar gecomplimenteerd. Spijtig genoeg hebben zij deze hoogte, uitgezonderd oprisping her-en-der, niet meer gehaald. Dit album kan je in ieder geval opzetten zonder je zorgen te maken over de kwaliteit.

04. Blahzay Blahzay – Blah Blah Blah

Het is ongelooflijk hoe hoogstaand en ondergewaardeerd dit album is. Heerlijke beats met een flow die erbij hoort zoals een pittige, romige Blue Stilton past bij een heerlijk glaasje port.

Vreemd genoeg ben ik, nog steeds niet, liefhebber van de originele eerste single โ€œDangerโ€. De remix daarentegen klinkt, zoals de rest van album, aanstekelijk en sterk. Ondanks die ene ‘flaw’ ben ik een liefhebber van dit weergaloze album.

05. Olโ€™ Dirty Bastard – Return to the 36 Chambers

Achteraf bekeken ben ik verrast hoe dicht op elkaar de solo albums van de Wu-Tang leden zijn uitgebracht na het debuutalbum. Toentertijd duurde het een eeuwigheid en ging je zelfs op zoek naar bijvoorbeeld het eerste album van The Genius a.k.a. GZA.

GZAโ€™s โ€œLiquid Swordsโ€, Raekwon โ€œOnly Built For Cuban Linxโ€, Method Man โ€œTicalโ€, etcโ€ฆ zijn stuk voor stuk kwalitatief sterke albums maar toch druk ik bij sommige nummers op โ€˜skipโ€™. Daarentegen is Olโ€™ Dirty Bastard erin geslaagd โ€œReturn of the 36 Chambersโ€ om een โ€˜skip-freeโ€™ album te creรซren. Alhoewel je in het begin moest wennen aan zijn stijl.

06. Masta Ace – Disposable Arts

Met zeer veel waardering en respect valt mijn keuze op Masta Ace die, net als ik, een MS-strijder is. Deze pionier, die zelfs met deze tegenslagen, fantastische hiphop creรซert en ook nog optreedt alsof er niets aan de hand is. Beluister, en bekijk zeker de videoclip, van zijn nummer โ€œThe Fight Songโ€.

Enfin, alhoewel โ€œThe I.N.C. Rideโ€ mijn eerste aanraking was met zijn muziek ben ik pas fan geworden met het album โ€œA Long Hot Summerโ€. Het album โ€œDisposable Artsโ€ continueert op de ingeslagen weg waarmee er zogezegd een kortstondig โ€˜gouden tijdperkโ€™ is ontstaan die Masta Ace pas recentelijk weer heeft teruggevonden met DJ Marco Polo.

Natuurlijk hoef ik de diss-track โ€œAcknowledgeโ€ niet te benoemen want tja…  

07. Cornerstone Mixtapes

ร‰รฉn van de voordelen van MusicRemedy.com was dat er veel DJ/promo-materiaal als PR werd toegestuurd. ร‰รฉn van deze toegezonden albums was de exclusieve Cornerstone mixtape die iedere maand door een andere DJ werd ge(re-)mixed. DJ Premier, DJ Green Lantern, Pete Rock, Craig G, etcโ€ฆ Natuurlijk werden er ook, zoals het betaamd, exclusieve tracks aan toegevoegd.

Elke maand wachtte ik met groot ongeduld op de nieuwe editie. In die tijd had ik een cd-speler in mijn auto zodat ik door middel van deze mixtape kon genieten van de nieuwste tracks. Zelfs mijn vriendin genoot van de mixtapes.

08. Jedi Mind Tricks – Violent By Design

Voor de duidelijkheid betreft het Jedi Mind Tricks voor de (tijdelijke) break-up met Jus Allah en/of Stoupe met nummers als โ€œBlood Runs Coldโ€, โ€œBlood In Blood Outโ€ en โ€œHeavenly Divineโ€. Heden is Vinnie Paz een soort Lange Baas met complottheorieรซn welke niet aan mij zijn besteed.

Die eerste periode is de tijd waarin zij uitblinken. De combinatie van rauwheid en Vinnie’s typerende stemgeluid zorgde voor een unieke ervaring. Zo uniek dat mijn dochters het te ‘boos’ vinden klinken en liever iets anders beluisteren. Stiekem zet ik รฉรฉn van deze albums op wanneer ik alleen in de auto zit ;-).

09. El Fudge – Chronic Irresponsibility

Wie? Wat? Waar? Onbekend is, in dit geval, zeker niet onbemind.

Op de Rawkus compilatie album โ€œSoundbombingโ€ is, voor zover ik mij kan herinneren, de artiest El Fudge (of L-Fudge) geรฏntroduceerd. Niet met รฉรฉn maar twee tracks namelijk โ€œWhat Ifโ€ met Mike Zoot, Shabaam Sahdeeq, Skam and Talib Kweli en โ€œShow Me Your Gratitudeโ€.

Met een rustige, ontspannen flow maar met een zeer herkenbare stem zorgt dit voor een headnodder van het hoogste niveau. Vele van mijn treinritten naar de universiteit zijn er een heel stuk aangenamer door geworden. Het is vergelijkbaar met El Da Sensei.

10. Gravediggaz – 6 Feet Under

Het project van Prince Paul genaamd Gravediggaz (Prince Paul, Frukwan, Too Poetic en RZA) is en blijft een zeer, onverwachts geslaagd project. Wederom een onderschatte groep terwijl er zoveel kwaliteit bij elkaar kwam.

Toentertijd een beetje ‘freaky & scary’ maar wellicht heeft het daarom de tand des tijds zo goed doorstaan. Vergeet niet de track “From The Dark Side” van de film “Tales From The Hood”.

11. Pacewon & Mr. Green – The Only Colour That Matters Is Green

Puur vanwege het feit dat ik dit album niet fysiek bezit ontbreekt het in mijn top 10 voor Pokoe Magazine. Na de release van het eerste album en na de release van de tweede heb ik het genoegen mogen hebben om het duo meermaals te interviewen.

Het is spijtig dat het, ook bij deze groep, na het eerste album feitelijk niet meer van het hoge niveau is. Desondanks is het nog steeds genieten met nummers als โ€œFour Quartersโ€, โ€œChildren Singโ€ en โ€œHip-Hopโ€. In het nummer “Who I Am” omschrijft Pacewon hoe hij in contact kwam met hiphop. Bij het beluisteren komen er nostalgische gevoelens bij mij naar boven.

Met eenn quote van Pacewon wil ik het item beรซindigen:
‘I remember the tunes, I remember the food

I remember the clothes we were all into

All the little things that inspire a man

Made me who I am’

Pacewon & Mr. Green – Who I Am

About the author