DE HIPHOPCOLLECTOR: Pepijn de Groot

In het item “DE HIPHOPCOLLECTOR” schijnen we een lichtje op een aantal hiphopverzamelaars en hun collectie. Waarom doen wij dat? Dat zullen we je vertellen.. wij zijn van mening dat de scene niet alleen uit artiesten en producers bestaat en willen ook de diehard fans, in dit geval de verzamelaars, naar voren schuiven. We vragen ze wie ze zijn, waar ze vandaan komen en wat hun 10 dopeste stukken zijn uit hun collectie. Het laatste is uiteraard veelal bijna niet mogelijk, maar we dagen ze wel uit het te doen. In deze editie de 10 dopeste stukken van Pepijn de Groot.

WIE IS DEZE COLLECTOR?

What’s good POKOE MAGAZINE! Ik ben Pepijn de Groot. Geboren in 1990, Gouwenaar van geboorte en nu Rotterdammer. Het is de tweede keer in korte tijd dat ik op POKOE MAGAZINE mag verschijnen. Dat vraagt om uitleg. β€˜Vroeger’ was ik actief in de Goudse rapgroep Straatciatella en namen wij onder andere tracks op met Individuwie. Pas dook er een oude track van ons op, “3 Letters”. Het is een van de laatste tracks die ik heb getapet. Nu mag ik mezelf hier voorstellen als verzamelaar. Dat is maar goed ook, want met mijn collectie scoor ik vast meer likes dan met mijn rapkunsten.

HOE BEN JE IN AANRAKING GEKOMEN MET HIPHOP?

Naast rapper was ik altijd, om me in goed Nederlands uit te drukken, β€˜student of the game’. Ik heb vaak over hiphop geschreven – o.a. voor HiphopInJeSmoel – en ben eigenlijk pas de laatste drie jaar (hyper)actief aan het verzamelen. Mijn masterscriptie over hiphopcultuur in Nederland liet die hobby flink uit de hand lopen. Voor ik het wist stond mijn huis vol boeken, cd’s, vinyl en tapes… 

Inmiddels zie ik mezelf meer als archivaris van dan als maker van Nederlandse hiphop. Ik hoop in de toekomst nog eens, met al die andere collectors en artiesten, een soort museum in te richten. Nu mag ik alvast tien topstukken uit mijn collectie uitlichten. Dat was niet makkelijk, maar ik heb tien releases gevonden die mijn liefde voor hiphop goed weergeven.

Pepijn met Manu van Kersbergen

WAT ZIJN JOUW 10 DIKSTE ITEMS DIE JE IN JE COLLECTIE HEBT LIGGEN?

01. Klopdokter – Gebrande Compilatie Album

Mijn eerste Nederlandse hiphop-cd, ‘Supervisie’ van Lange Frans & Baas B, heeft de lijst niet gehaald. De meeste hiphop ontdekte ik als puber via fora, met name ML75. Iedereen zat op ML75 – check daarover dit mooie verhaal van Thomas Heerma van Voss – dus daar kon ik rappers stalken. Ik was zΓ³ digibeet dat ik huiverig was om muziek te downloaden en dus was ik afhankelijk van gebrande cd’tjes. (Love naar Ruth Matahelumual, die me op school altijd cd’tjes gaf!) 

Via ML75 vroeg ik rappers of ze hun muziek op cd wilde branden en opsturen. Klopdokter was de enige die dat deed. Veel mensen kennen hem als battle-mc, maar Klop maakte ook mooie tracks: β€˜Hemelpoort’, β€˜Ik Wou Dat Je Dood Was’, β€˜Mathenesserlaan’. (Allemaal op YouTube godzijdank!)  Dit is de meest persoonlijke cd die ik heb. Daarom koester ik β€˜m zo: een artiest naar wie ik opkeek nam de moeite om voor mij een cd te branden!


02. What’s Da Flavor?!

Ik groeide op in een boerendorp dat, met sterke noordoosterwind, onder de rook van Rotterdam ligt. Als puber beleefde ik hiphop via internet. β€˜What’s Da Flavor?!’ in de Rotterdamse Waterfront was eind 2005 het eerste hiphopconcert dat ik bezocht. De line-up was killer. Tim Beumers, Mike Tibbert en Excellent traden op en die kende ik al; Winne, Heinek’n, Feis en Millz leerde ik die avond kennen. Die avond wist ik dat hiphop het was voor mij. 

Bij entree kreeg elke bezoeker deze cd. Mijn vader, die voor ouderlijk toezicht mee was gegaan naar Waterfront en een culture shock ervoer, heeft β€˜m ook nog. Adison, die What’s Da Flavor organiseerde en de cd samenstelde, noemde de compilatie een rondleiding door alle buurten van Rotterdam. Door die cd ging Rotterdam als hiphopstad leven voor mij. 

03. VSOP – Huiswerk + 04. Lost Rebels – Revolutie

Vergeef me de vergelijking: Spijkenisse was in de jaren nul voor Nederland wat Buffalo nu is voor de Eastcoast van Amerika. In de schaduw van β€˜de grote stad’ werd gruwelijke hiphop gemaakt. Deze twee albums hebben mij als hiphopfan gevormd: de rauwheid van Lost Rebels, de humor van VSOP. Die Spiekremixes-kliek was voor mij het toonbeeld van hoe het moest, rappen: dubbelrijm, punchlines, harde humor, zelfspot. Tim & Mike van VSOP komen binnenkort met een album en Clif (van Lost Rebels) is ook nog altijd actief. Die rappers revival mag van mij blijven doorgaan!

05. Opgezwolle – Vloeistof

Voor mij was ‘Eigen Wereld‘ bepalender, maar aan deze plaat hangt een grappig verhaal. Een jaar of acht geleden ging ik in mijn toenmalige woonplaats Utrecht vaak bij platenzaken langs. Bij Plaatboef op de Oude Gracht kwam ik ‘Vloeistof’ tegen. De vraagprijs voor vinyl was nog niet zo idioot als nu, maar ik vermoedde toch dat er een flink prijskaartje aan zou hangen. De Plaatboef werd die dag bemand door een Engelstalig stel dat vast nooit van Opgezwolle had gehoord. Voor twee tientjes mocht ik β€˜m meenemen. Mijn beste koop ooit.

06. Salah Edin – Nederlands Grootste Nachtmerrie

Salah Edin vind ik een van de meest fascinerende figuren uit de Nederlandse hiphopgeschiedenis. Hij kwam als een komeet binnen – dit album had buzz omdat een protΓ©gΓ© van Dr. Dre de productie deed – en wist veel aandacht naar zich toe te trekken.

In 2016 zwoer Abid Tounssi muziek af vanwege zijn geloofsovertuiging. Hij ging spoken word opvoeren over zijn inkeer; voor een van die voordrachten ben ik naar Roermond gereisd. Ik heb mijn eerste scriptie geschreven over dit album en de publieke verandering van Salah Edin naar Abid Tounssi. Inmiddels runt hij een modemerk, geloof ik – die man blijft verrassen.  

Met deze plaat schudde Salah Edin Nederland stevig op. β€˜Op De Straat’ is een van mijn favoriete posse cuts aller tijden. Appa, Kempi, Salah Edin, Sticks, Winne – het waren, wat mij betreft, de hoogtijdagen van TopNotch. 

07. DJ ManyFest – Dutch Gems

Voor iemand die als historicus naar Nederlandse hiphopgeschiedenis kijkt, is wat Roderik a.k.a. DJ ManyFest doet met Dutch Gems vergelijkbaar met wat Howard Carter deed met Toetanchamon. Dutch Gems heeft mij heel erg geΓ―nspireerd in mijn onderzoek naar hiphop in Nederland en ik hoop ook dat ik een keer met Roderik mag samenwerken. Zijn passie voor en kennis van hiphop in Nederland is gigantisch en de releases die hij uitbrengt zijn prachtig. Ik weet al dat er daar nog meer van komen en ik weet ook dat ik al die Dutch Gems-releases allemaal blind zal bestellen. 

De liner notes van Chriz the Wiz (over hiphopkenners gesproken!), het artwork van Remko Koopman: de manier van uitgeven vind ik bij deze Dutch Gems 2 echt gruwelijk.

08. Ghostface Killah & Kubus – Astro

Als je start met verzamelen loopt het snel de spuigaten uit. Op Discogs kan ik rondstruinen als kind in een snoepwinkel. Om niet als kip zonder kop van alles op te kopen, leg ik me steeds vaker toe op het compleet krijgen van reeksen of oeuvres. 

De reeks van deHop is supertof. De initiatiefnemers van deHop nodigden tussen 2004 en 2006 tien keer een hiphopartiest uit Amerika uit. Die werkte ter plaatse, met publiek erbij dus, samen met een Nederlandse hiphopartiest. Het levert verrassende kruibestuivingen op. Ghostface Killah en Kubus smaakt bijvoorbeeld naar meer, ook al is de verse van Tony Starks weinig meer dan de aloude ode van rappers op de geneugten van Amsterdam. Die Astro-beat van Kubus is keihard!

09. Frontal – The Belgian Mixtape 2021

Voor wie het nog niet duidelijk was: ik ben een sucker voor ludieke uitgaves. Duvel is er een ster in. Zijn dwarsheid komt tot uiting in de manier waarop hij zijn muziek uitbrengt. Altijd een cadeau om te luisteren, bestuderen – maar een ramp voor je opbergsysteem. Keep β€˜m coming Duvel!
USB-releases vind ik fascinerend. Je kan er een shitload aan materiaal op zetten. In Nederland is het geen gebruikelijke geluidsdrager geweest of geworden. Toen Frontal, het label van Stikstof, eerder dit jaar een reeks mixtapes uitbracht op een cassettevorminge USB-stick MOEST ik die hebben. Vanwege de manier van uitgeven, maar ook omdat ik steeds meer waardering krijg voor Belgische rap. Toen ik in 2018 een paar maanden in Brussel woonde was de track β€˜Gele Blokken’ van Stikstof echt mijn anthem. Inmiddels breidt mijn collectie zich langzaamaan uit naar Belgisch grondgebied. (Je leest het goed: dat gerichte inkopen dat ik hierboven predikte gooi ik bij de eerste de beste gelegenheid over boord.)

10. Berry & Yung Umbro – Dry Sift

Hoewel ik jarenlang met vrienden heb opgetreden en tracks heb gemaakt, is geen van hen als een vakidioot met hiphop bezig zoals ik. Voor wat andere verzamelaars doen, gebruik ik Instagram. Het is supertof om te zien dat er meer β€˜nerds’ zijn als ik. Zij brengen me, helaas voor mijn banksaldo, veel te vaak op ideeΓ«n voor nieuwe aankopen.

Helemaal tof vind ik wat ik β€˜de emancipatie van de verzamelaar’ noem. In Nederland zijn er steeds vaker verzamelaars betrokken bij het realiseren van fysieke hiphopreleases. Neem Dutch Gems, de projecten die WaxCollector heeft gedaan, AppleDizzle, het Finesse-label van Dutch Rap Collector. Deze Finesse-release van Berry X Yung Umbro vind ik heel tof uitgevoerd. Los daarvan is het ook mooi om te zien dat artiesten uit BelgiΓ« en Nederland vaker samenwerken. 

Het lijkt mij ook tof om eens, zelfstandig of met een van die labels, een project uit te brengen. Ik kijk met een erfgoedblik naar hiphop en zou graag bepaalde projecten die ooit als download zijn uitgebracht een fysieke release gunnen. 

Los van zo’n project hoop ik, binnen nu en twee jaar, mijn scriptie over Nederlandse hiphop en geluidsdragers als boek uit te brengen en speel ik met het idee om een stichting op te richten die zich non-profit kan gaan bezighouden met hiphoperfgoed en het verder verspreiden van kennis over hiphop in Nederland. Never a dull moment als hiphopcollector!

Volg Pepijn op Insta: @pepijn.p.de.groot